Barnið lifði af pössun;)

Já, sá merki atburður átti sér stað að við Bubbi fórum í bíó saman. Sigríður Katla var hjá Leu frænku sinni á meðan og var því bíóið valið m.t.t. til búsetu hennar en við fórum í Smárabíó og yrðum því bara um 5-10 mínútur að bruna yfir hæðina ef hún yrði brjáluð.

Ég hafði talsverðar áhyggjur af því að skilja hana eftir, ekki af því að ég treysti ekki Leu heldur var ég bara hreinlega ekki viss um að barnið myndi lifa aðskilnaðinn af!!

Hringdi strax í Leu í enda götunnar, en ég hafði gleymt að segja að barnið þyrfti að ropa og svo þyrfti að skipta fljótlega á henni...

Dauðlangaði að hringja í hléinu, jafnvel fyrr... en hugsaði sem svo að Lea hlyti að hringja ef þess þyrfti.

Mér tókst að hringja ekkert.

Myndin var fín, fórum á James Bond. Mikið svakalegur töffari er maðurinn -og flottur.

Það truflaði mig hins vegar svolítið að ská fyrir framan okkur sat drengur sem bilaðist alveg í orðsins fylllstu merkingu ef það kom spennandi atriði. Þá byrjaði hann að hossa sér í sætinu, veifa höndunum og hrista hausinn eins hratt og hann gat. Og þetta var allt framkvæmt í einu...

Það var soldið fyndið að sjá þetta... en auðvitað var þetta samt ekkert fyndið sko... greinilega veikur á ferð.

En þetta orsakaði það að ég missti stundum úr spennuatriðunum, slíkur var djöfulgangurinn.

Annars gengur vel með litlu Sigríði Kötlu. Hún varð 2ja mánaða í gær og stækkar og dafnar rosalega vel.

Hún er reyndar farin að taka aríur á kvöldin. Byrjar um kl. 23-miðnættis og stendur þetta yfirleitt nákvæmlega í 3 klst. Þannig að við virðumst hafa þetta vandamál sem við Sigrún vorum að tala um, um daginn.

En í gær gladdi barnið mig og sleppti þessu kasti sínu. Þannig að við mæðgur gátum lagt okkur um 1. Eftir að hafa horft saman á Dexter.

Að sjálfsögðu verða örfáar myndir að fylgja með :)

Keypti þennan skemmtilega galla á Eskifirði í sumar. Var svo að geyma hann voða vel þar til hann myndi passa, en minnstu munaði að hún yxi framhjá honum án þess að nota hann nokkurntímann.

Við fórum í göngutúr um daginn. Fyrsta sinn sem litlan fór í vagninn. Svaka fínn Abbey Road stíll á þessu;)

Stundum gerum við æfingar. Er samt ekki nógu dugleg að láta hana gera þetta en þetta er góð æfing til að þjálfa höfuð-upphald.

Svona vorum við fínar á skírnardaginn:)